Βιογραφικό Προέδρου Κωνσταντίνου Ντάλιου
Η ιδιότητα που χαρακτηρίζει τον πρόεδρο του Λ.Ε.Υ.Κ.Ο. είναι του κοινωνικοπολιτικού ερευνητή και δημοσιολόγου της κοινωνικοπολιτικής επιστήμης.
Ο Κων/νος Ντάλιος γεννήθηκε στη Θεσ/νίκη 21 Μαΐου 1949. Σπούδασε θέατρο και σκηνοθεσία.
Το 1972 σε ηλικία 23 ετών έγραψε το πρώτο θεατρικό του έργο ΉΛΙΟΣ ΣΤΗΝ ΟΜΙΧΛΗ το οποίο παίχτηκε επί ένα μήνα στη Θεσ/νίκη από το θίασο - ΝΕΕΣ ΜΟΡΦΕΣ.
Οι παραστάσεις διεκόπησαν από τη δικτατορία. Στη συνέχεια η αίθουσα του θεάτρου λειτούργησε ως χώρος συγκέντρωσης φοιτητών και διανοουμένων με λογοτεχνικές εκδηλώσεις και συζητήσεις.
Ο χώρος εκείνος χαρακτηρίστηκε ως το ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ της Θεσ/νίκης.
Το 1974 όταν έγινε η επιστράτευση ο Κων/νος Ντάλιος ενώ είχε ΛΕΥΚΟ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΟ και δεν ήταν υποχρεωμένος να παρουσιαστεί, παρ όλα αυτά υπέγραψε υπεύθυνη δήλωση και κατετάγη ως εθελοντής.
Ο Κών/νος Ντάλιος υπήρξε το νεαρότερο μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων. Το 1974 υπήρξε από τους συντελεστές και πρωταγωνιστής στο ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΘΕΑΤΡΟ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ που αμέσως μετά την πτώση της χούντας ανέβασε το ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΗΜΕΡΩΝ (ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ) της Κωστούλας Μητροπούλου και το έργο ΤΣΕ ΓΚΕΒΑΡΑ του Μακρούν.
Το 1974 έγραψε το δεύτερο θεατρικό του έργο - ΓΑΛΑΖΙΑ ΦΛΟΓΑ- το οποίο ανέβηκε από το θίασο ΝΕΕΣ ΜΟΡΦΕΣ στή Θεσ/νίκη και απέσπασε τις καλύτερες κριτικές.
Το 1975 ο Δήμαρχος Ιθάκης κάλεσε τον Κων/νο Ντάλιο (τιμητική πρόσκληση) να κηρύξει την έναρξη του πρώτου ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΙΘΑΚΗΣ παρουσιάζοντας το έργο του ΓΑΛΑΖΙΑ ΦΛΟΓΑ.
Το 1976 ίδρυσε το οικολογικό κίνημα ΘΕΡΜΑΙΚΟΣ SOS και ολοκλήρωσε έρευνα για την μόλυνση του Θερμαϊκού και την πόλη της Θες/νίκης. Πολλά εργοστάσια της βιομηχανικής περιοχής υποχρεώθηκαν σε βιολογικό καθαρισμό με ειδικά φίλτρα. Εκείνη την εποχή ακόμη και η λέξη οικολογία ήταν άγνωστη στους περισσότερους Έλληνες.
Το 1977 σε συνεργασία με τον Δήμο Βόλου δημιούργησε το παιδικό θέατρο Βόλου που ανέβασε αρκετές παιδικές παραστάσεις αξιοποιώντας και την φιλαρμονική του Δήμου. Είχε συνεργασία με την κρατική Ραδιοφωνία του Βόλου παρουσιάζοντας εκπομπές που αναδείκνυαν τα τοπικά προβλήματα.
Το 1978 σε συνεργασία με φορείς και επιστήμονες ολοκλήρωσε οικολογική κιν/φική έρευνα για την πόλη του Βόλου. Η ταινία παιζόταν σε κεντρική αίθουσα και κινητοποίησε τους πολίτες σε οργανωμένη δράση με αρμόδιες επιτροπές οι οποίες υποχρέωσαν τα τσιμεντάδικα του Βόλου και τοποθέτησαν τα φίλτρα ιονισμού και αργότερα την ίδρυση του εργοστασίου βιολογικού καθαρισμού στην βιομηχανική.
Το 1980 ολοκλήρωσε οικολογική κιν/φική έρευνα σχετικά με τη μόλυνση του Μαλιακού κόλπου και τα προβλήματα των αγροτών του Νομού Φθιώτιδας, τους οποίους οργάνωσε και διεκδίκησαν τα δικαιώματά τους με δυναμικές κινητοποιήσεις επί υπουργίας Μπούτου σε συνεργασία με τον πρόεδρο της Συνομοσπονδίας Στέλιο Μπαζιάνα.
Το 1981 υπήρξε πρόεδρος του ΦΘΙΩΤΙΚΟΥ ΑΓΡΟΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ και πολιτεύτηκε με την ΕΔΗΚ.
Το 1989 ως πρόεδρος των ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΩΝ υποστήριζε το Λ.Ε.Υ.Κ.Ο. ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ το οποίο αντισυνταγματικά δεν δίνονταν στις εκλογές.
Η προσφυγή του στο εκλογοδικείο τον δικαίωσε και η εγκύκλιος του τότε υπουργού Εσωτερικών Ν. Κωνσταντόπουλου δεν τον ικανοποίησε διότι το λευκό ψηφοδέλτιο ενώ νομιμοποιήθηκε το προσμετρούσε ως άκυρο.
Στις 12 Ιουλίου 1989 ίδρυσε το πολιτικό κόμμα -Λ.Ε.Υ.Κ.Ο.- το οποίο συμμετέχει σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις επί 26 χρόνια με την ίδια ιδρυτική του διακήρυξη και εκφράζει τις κοινωνικές ομάδες των Ελλήνων πολιτών.
Το 1990 ίδρυσε την ΕΝΩΣΗ ΕΛΛΗΝΩΝ ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΕΝΩΝ και ουσιαστικά υπήρξε ο πρώτος ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ. Αργότερα ίδρυσε και τις άλλες ενώσεις κοινωνικών ομάδων οι οποίες προσέφεραν και προσφέρουν μέχρι σήμερα ουσιαστικές υπηρεσίες στους πολίτες αφιλοκερδώς.
Τα ΚΕΠ υπήρξαν δική του ιδέα και πρόταση και επιδιώκει το ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ.
Ως πρόεδρος του Λ.Ε.Υ.Κ.Ο. και των ΕΝΩΣΕΩΝ που εκπροσωπεί δίδαξε ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ και ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ. Συνεργάστηκε κατά καιρούς προεκλογικά ταυτιζόμενος με τη λαϊκή συνείδηση εκείνης της εποχής σχεδόν με όλα τα κόμματα τα οποία τον θεωρούσαν και τον θεωρούν ακόμη έναν γνήσιο υπερκομματικό λαϊκό εκπρόσωπο.
Στην ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΝΟΙΞΗ τον κάλεσε ο αείμνηστος φίλος του Ανδρέας Λεντάκης ο οποίος είχε διαφωνήσει με την πρόταση της υποψηφιότητας του Κωστή Στεφανόπουλου και τον πρότεινε για την Προεδρία της Δημοκρατίας γνωρίζοντας το πολύχρονο κοινωνικοπολιτικό έργο του.
Το 2000 τον κάλεσε ο Κ. Σημίτης αποδεχόμενος να εντάξει τις ΕΝΩΣΕΙΣ του Λ.Ε.Υ.Κ.Ο. στο νέο ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ και συνεργάστηκε προεκλογικά με το ΠΑΣΟΚ. Οι υποψήφιοι του Λ.Ε.Υ.Κ.Ο. πήραν περισσότερους από 70000 ψήφους και έδωσαν την Κυβέρνηση στο ΠΑΣΟΚ. Αντί για το Υπουργείο του πολίτη έγιναν τα ΚΕΠ.
Το 2004 συνεργάστηκε προεκλογικά με τη ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ έχοντας πάλι την υπόσχεση από τον Κ. Καραμανλή για την ίδρυση του Υπουργείου του πολίτη. Και σε αυτές τις εκλογές οι ψήφοι του ΛΕΥΚΟ έδωσαν τη διαφορά και έγινε κυβέρνηση η Ν.Δ.
Στις επόμενες εκλογές συνεργάστηκε προεκλογικά με τον Αλέκο Αλαβάνο και συμμετείχε και ο ίδιος συμβολικά ως υποψήφιος σε ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ.
Στις εκλογές για την περιφέρεια συνεργάστηκε με τον Γ.Δημαρά και επάνδρωσε τα ψηφοδελτια του ΑΡΜΑΤΟΣ ΠΟΛΙΤΩΝ με στελέχη του. Στις τελευταίες εκλογές συνεργάστηκε με τον Π. Καμμένο υπογράφοντας ως πρόεδρος του Λ.Ε.Υ.Κ.Ο. τον συνασπισμό και συμμετέχοντας τιμητικά στην τρίτη θέση του ψηφοδελτίου Επικρατείας του συνασπισμού της Εθνικής Πατριωτικής Δημοκρατικής Συμμαχίας ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ.
Ο Κων/νος Ντάλιος αμέσως μετά την υπογραφή του μνημονίου, κατήγγειλε επισήμως και δεν αναγνώρισε την κυβέρνηση Παπανδρέου και στη συνέχεια όλες τις μνημονιακές κυβερνήσεις.
Από την πρώτη στιγμή συγκρότησε αντιμνημονιακό μέτωπο αντίστασης σχεδόν με όλες τις εξωκοινοβουλευτικές πολιτικές δυνάμεις.
Ο Κων/νος Ντάλιος αποδεδειγμένα είναι μία υπερκομματική ισχυρή πολιτική προσωπικότητα και δίκαια θεωρείται ως γνήσιος λαϊκός κοινωνικοπολιτικός εκπρόσωπος γιατί επί 40 χρόνια αποδεδειγμένα προσφέρει ανιδιοτελώς στην πατρίδα και στους Έλληνες πολίτες κοινωνικοπολιτικό θετικό έργο.
Είναι παντρεμένος με την Μαρία Βασιλείου Ντάλιου και έχουν δυο παιδιά την Ιωάννα στην ανωτάτη Καλών Τεχνών Αθηνών και τον Ιωάννη στη Νομική.