1. Η ΕΝΩΣΗ ΕΛΛΗΝΩΝ ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΕΝΩΝ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΘΕΣΜΟΘΕΤΗΜΕΝΗ ΕΝΩΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΠΟΥ ΑΜΥΝΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΑΤΟΜΙΚΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΕΝΩΝ.
ΙΔΡΥΘΗΚΕ το 1994 από τον ΔΙΕΘΝΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΛΙΤΙΚΟ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ – ΛΕΥΚΟ – που τα αρχικά του σημαίνουν ( ΛΑΪΚΕΣ ΕΝΩΣΕΙΣ ΥΠΕΡΚΟΜΜΑΤΙΚΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ ) Νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου με ΑΦΜ 090283759 μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα.
Η ως άνω ΕΝΩΣΗ όπως και ο ΔΙΕΘΝΗΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ που την νομιμοποιεί, αντιτίθεται σαφώς προς κάθε ενέργεια που αποσκοπεί εις την βίαια κατάληψη της εξουσίας ή την ανατροπή του ελευθέρου δημοκρατικού πολιτεύματος της χώρας μας και θα λειτουργεί δημοκρατικά αποκηρύσσοντας κάθε τρομοκρατική ενέργεια και βία από όπου και εάν προέρχεται.
2. Το πνευματικό της δικαίωμα είναι κατοχυρωμένο σύμφωνα με την ΔΙΕΘΝΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΤΗΣ ΒΕΡΝΗΣ με το υπ. Αριθ. 4059 / 8-12-1994 κρατικό έγγραφο.
ΕΔΡΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ.
Έδρα ορίζεται η ΑΘΗΝΑ επί της Μέντωρος 11 και Θηβών στο Ίλιον. Το ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ, δύναται με ειδική απόφασή του να ιδρύει περιφερειακές οργανώσεις σε οποιοδήποτε μέρος της Ελλάδος .
2. ΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ ΜΕΣΑ.
Η ΕΝΩΣΗ ΕΛΛΗΝΩΝ ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΕΝΩΝ δημιουργήθηκε για να μας δώσει τη δυνατότητα να αμυνθούμε για τα ατομικά και περιουσιακά δικαιώματα μας, τα οποία δυστυχώς δεν προστατεύονται από τα αρμόδια όργανα της πολιτείας όταν τα επιβουλεύεται με νόμο (κατά την άποψη μας) η κάθε Κυβέρνηση.
Η ΕΝΩΣΗ θα διεκδικήσει το δικαίωμα της προσφυγής μας στη δικαιοσύνη. Μέσω της ΕΝΩΣΗΣ έχουμε το δικαίωμα της επίσημης καταγγελίας στο Συμβούλιο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.
Η ΕΝΩΣΗ θα μας ενημερώνει και θα μας συμβουλεύει. Θα ελέγχει τις κατά τόπους εφορίες τι κάνουν τα χρήματα μας και θα παρακολουθεί από κοντά όλη τη διαδρομή τους και πού καταλήγουν, θα καταγγέλλει και θα μηνύει όσους υπαλλήλους, που από υπερβάλλοντα ζήλο, κάνουν κατάχρηση εξουσίας ή ταλαιπωρούν τους πολίτες χωρίς λόγο και δεν δείχνουν τον ανάλογο σεβασμό σε μας τους φορολογούμενους πολίτες που είναι υποχρεωμένοι να μας υπηρετούν.
Η ΕΝΩΣΗ φιλοδοξεί να μας δημιουργήσει την αίσθηση της σιγουριάς ότι δεν είμαστε μόνοι.
Είναι πολύ χαρακτηριστικό το δημοσίευμα του βήματος με τίτλο "ΜΠΟΡΕΙ Η ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΛΟΠΗ;" που το υπογράφει ο καθηγητής στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών κ. Γ. Μπήτρος.
Το παρακάτω κείμενο μας εκφράζει απόλυτα και σας το μεταφέρουμε επακριβώς.
"Μέχρι το τέλος του τρέχοντος μηνός πρόκειται να κατατεθεί στη Βουλή ο προϋπολογισμός του 1995. Με την ευκαιρία αυτή θα μάθουμε τη φύση και τον βαθμό της φοροεισπρακτικής επιδρομής που η κυβέρνηση ετοιμάζεται να εφαρμόσει στα εισοδήματα και την περιουσία των πολιτών κατά τον καινούργιο χρόνο.
Και σίγουρα πολλοί από τους συμπολίτες μας θα αισθανθούν, για μια ακόμη φορά ότι το κακό έχει παραγίνει και θα αναρωτιούνται μήπως η φορολογία έχει καταντήσει πλέον μια μορφή κλοπής.
Αυτό λοιπόν που επιθυμώ να κάνω πιο κάτω είναι να παρουσιάσω τα επιχειρήματα των οπαδών της ελευθερίας και των ατομικών δικαιωμάτων με βάση τα οποία μια τέτοια θεώρηση είναι λογικά και ξεκάθαρα θεμελιωμένη.
Αρχίζοντας, ας υποθέσουμε ότι κάποιος άνθρωπος εισέρχεται σε ένα σπίτι και με την απειλή ενός όπλου αρπάζει από τον νοικοκύρη ένα μέρος από το εβδομαδιαίο του εισόδημα.
Όλοι μας είναι βέβαιο ότι θα θεωρούσαμε αυτή την ενέργεια καθαρή παραβίαση των δικαιωμάτων και της περιουσίας του συγκεκριμένου νοικοκύρη και θα λέγαμε ότι πρόκειται για "ένοπλη ληστεία".
Αν ο ίδιος άνθρωπος ερχόταν συνοδευόμενος από δύο, τρεις ή περισσότερους συνεργάτες, είναι απίθανο ότι θα αλλάζαμε γνώμη για το ανήθικο της πράξεως τους. Αυτό αποδεικνύεται ότι, ανεξάρτητα από ποιους και πόσου; γίνεται, μια ανήθικη πράξη παραμένει πάντα ανήθικη.
Στο ίδιο πλαίσιο έστω ότι ο κλέφτης ή οι κλέφτες διαβεβαιώνουν τον νοικοκύρη ότι σκοπεύουν να διαθέσουν τα χρήματα που του πήραν για να τον προστατεύσουν από πολλούς κλέφτες, ή για να μορφώσουν φτωχά παιδιά, ή για να υποστηρίζουν φτωχούς μετανάστες, θα έλεγε κανένας ότι αυτού του είδους οι εξηγήσεις αποτελούν βάσιμες δικαιολογίες για την πράξη τους; Μάλλον όχι.
Αυτό αποδεικνύει ότι, ανεξάρτητα από το πού και πώς διατίθενται τα κλοπιμαία, η κλοπή είναι μια ανήθικη πράξη και δεν μπορεί να γίνεται, δεκτή σε μια κοινωνία που σέβεται και προστατεύει τα δικαιώματα και την περιουσία πολιτών.
Τέλος, υπό το φως των πιο πάνω προκαταρκτικών συλλογισμών, έστω ότι η πλειοψηφία του Κοινοβουλίου υιοθετεί ένα νόμο με τον οποίο οι πολίτες υποχρεώνονται να παραδώσουν ένα μέρος των εισοδημάτων τους για τη χρηματοδότηση θεμιτών λειτουργιών του κράτους.
Το γεγονός ότι ο σχετικός νόμος ψηφίζεται από την πλειοψηφία του Κοινοβουλίου αλλάζει τίποτα από τα πιο πάνω δεδομένα; Σίγουρα όχι, αφού πρόκειται ακριβώς περί αφαιρέσεως εισοδήματος κάτω από την απειλή της επιβολής κυρώσεων ή και βίας.
Επομένως, αποδεικνύεται ότι η φορολογία μπορεί να θεωρηθεί ως κλοπή η οποία καλύπτεται από ένα μανδύα πολιτικών και νομικίστικων επιχειρημάτων.
Όμως, διατυπωμένη μ' αυτόν τον τρόπο, η τελευταία πρόταση αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο η φορολογία να θεωρείται μεν ως κλοπή αλλά για κάποιους λόγους να μην είναι...
Το ενδεχόμενο αυτό, υποστηρίζεται, είναι περισσότερο φαινομενικό παρά πραγματικό. Και τούτο γιατί οποιαδήποτε απόπειρα αποδείξεως ότι η φορολογία δεν είναι κλοπή θα ερχόταν σε ευθεία αντίφαση με την ηθική και την λογική που εκφράζει η ακόλουθη τοποθέτηση από γνωστή απόφαση - ορόσημο του Ανώτατου Δικαστηρίου των Ηνωμένων Πολιτειών:
"Το να επιπίπτει με το ένα χέρι η δύναμη της κυβερνήσεως επί της περιουσίας των πολιτών και με το άλλο να χαρίζονται τα οφέλη σε ευνοούμενα άτομα, σε επιδοτήσεις ιδιωτικών επιχειρήσεων και να οικοδομούνται μεγάλες ιδιωτικές περιουσίες, δεν είναι τίποτε άλλο παρά κλοπή η οποία γίνεται μέσα σε νόμιμα πλαίσια και ονομάζεται φορολογία".
Έτσι, η άποψη ότι η φορολογία είναι κλοπή θεμελιώνεται αναλυτικά και νομικά με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο και αποτελεί την κύρια γραμμή αμύνης για τα ατομικά και περιουσιακά δικαιώματα των πολιτών.
Επιπλέον των ανωτέρω, επισημαίνεται, η φορολογία ως κλοπή είναι περισσότερο καταδικαστέα από την απλή κλοπή για ένα βασικό λόγο. Αυτός είναι ότι, ενώ η κυβέρνηση σε μια ελεύθερη κοινωνία δεν επιτρέπεται να έχει περισσότερα δικαιώματα από τον απλό πολίτη, στην προσπάθεια τους να εισπράξουν τους φόρους συνήθως οι κυβερνήσεις εξασφαλίζουν πλεονεκτικότερη θέση.
Τα σχετικά παραδείγματα είναι αμέτρητα. Ένα χαρακτηριστικό αναφέρεται στη δυνατότητα που παρέχει ο νόμος στην κυβέρνηση να φυλακίζει τους πολίτες για χρέη προς το δημόσιο, ενώ το αντίθετο είναι εντελώς αδιανόητο.
Ένα άλλο είναι τα αμάχητα κριτήρια φοροδοτικής ικανότητος εναντίον των οποίων οι πολίτες δεν έχουν καν το δικαίωμα προσφυγής στα δικαστήρια, και ένα τρίτο, πολύ γνωστό σε όλους μας, είναι η ασυλία των υπουργών και των βουλευτών ακόμη και για τα προσωπικά τους αστικά χρέη".
Εξειδικευμένη επιτροπή της ΕΝΩΣΗΣ θα διερευνήσει με λεπτομέρεια ότι σχετικό με την Ελληνική και Ευρωπαϊκή Νομοθεσία της Φορολογίας και θα ολοκληρώσει το πρόγραμμα της ΕΝΩΣΗΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΕΝΩΝ, το οποίο σκοπό έχει να διασφαλίζει κατά τον καλύτερο τρόπο τα νόμιμα συμφέροντα τους.
Οι φορολογούμενοι πολίτες σήμερα θεωρούν στην πλειοψηφία τους ότι αδικούνται κατάφωρα και το σημαντικότερο δεν τους επιτρέπεται να διεκδικήσουν έστω και δικαστικώς το δίκιο τους. Με λίγα λόγια θεωρούν (κατά την άποψη μας πάντα) ότι είναι θύματα διπλής ληστείας διότι στη μία .περίπτωση υπάρχει ελπίδα να βρεθούν οι ληστές, διότι διώκονται ποινικά, ενώ στην άλλη απαγορεύεται στο θύμα ακόμη και να δηλώσει την ληστεία.
Αυτή η μεταχείριση των πολιτών (έστω με νόμους) παραβιάζει τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα και είναι καταδικαστέα. Για να είναι δίκαιη και στη συνείδηση των πολιτών νόμιμη οποιαδήποτε φορολογική Νομοθεσία θα πρέπει η πλειοψηφία των πολιτών να την αποδεχτεί έστω και με δημοψήφισμα.
Μόνο τότε θα υπάρξει υγιή συνεργασία Κυβέρνησης και πολιτών και είναι βέβαιον ότι η οποιαδήποτε φορολογική νομοθεσία θα έχει θετικά αποτελέσματα διότι πάνω απ' όλα θα επικρατεί στη συνείδηση των πολιτών το αίσθημα του δικαίου.
Είναι αστεία και δεν πείθει κανέναν η δικαιολογία ότι η Κυβέρνηση νομιμοποιείται να ψηφίζει όποιους νόμους θέλει, διότι εκπροσωπεί την πλειοψηφία των πολιτών.
Με την ίδια λογική θα μπορούσε η Κυβέρνηση να ψηφίσει ένα νόμο που να υποχρεώνει τους πολίτες να υποκύπτουν στις πιο άδικες και απίθανες απαιτήσεις.
Καμία Κυβέρνηση δεν έχει το δικαίωμα εν ονόματι της πλειοψηφίας των ψήφων που πήρε στις εκλογές με διάφορες υποσχέσεις, να διαπράττει αδικήματα εις βάρος των πολιτών. Οι πολίτες ψηφίζουν την κάθε Κυβέρνηση για να τους εκπροσωπεί να υπηρετεί τα δικά τους συμφέροντα και όχι να τα υπονομεύει και να τους καταδυναστεύει.
Αυτό δεν λέγεται ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, λέγεται ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ.
Ας προσέχει η κάθε Κυβέρνηση, γιατί σύμφωνα με το ΣΥΝΤΑΓΜΑ, κυρίαρχη δεν είναι αυτή αλλά ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ, ο οποίος έχει δικαίωμα και υποχρέωση να διαφυλάττει τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.
Η ΕΝΩΣΗ ΕΛΛΗΝΩΝ ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΕΝΩΝ ως θεσμοθετημένο όργανο της Ελληνικής Πολιτείας συνεργάζεται και ασκεί πίεση με ολοκληρωμένες προτάσεις στην εκάστοτε Κυβέρνηση για τα δίκαια της Κοινωνίας των πολιτών.
Η ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΕΙΝΑΙ ΔΩΡΕΑΝ. Η εγγραφή είναι 20 ευρώ. Εάν Η ΕΝΩΣΗ παρέχει εξειδικευμένες υπηρεσίες στα μέλη της, τότε θα λαμβάνει κάποιο ποσόν που θα συμφωνείται εγγράφως ως οικονομική ενίσχυση ανάλογα με την περίπτωση ώστε να καλύπτει τα διάφορα έξοδα της.
Η ΕΝΩΣΗΣ επιδιώκει να ΕΝΩΣΕΙ τους ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ώστε να αποκτήσουν δύναμη κοινωνική και πολιτική για να προστατεύουν και να υπερασπίζονται τα δικαιώματά τους.
Να συμβάλλει στη δημιουργία της συνείδησης και πρακτικής αποδοχής ότι το μέλλον του τόπου εξαρτάται από όλους ανεξαιρέτως τους ΠΟΛΙΤΕΣ,η υπεύθυνη φωνή των οποίων πρέπει να καθοδηγεί τα κόμματα και τις Κυβερνήσεις, να αναπτύσσει την συνεργασία με πρόσωπα και οργανώσεις με ανάλογες επιδιώξεις και να υποστηρίζει και να συμμετέχει σε οποιαδήποτε δραστηριότητα που θα ενδυναμώνει και επεκτείνει τις δημοκρατικές έννοιες της.
Για την προώθηση των ανωτέρω στόχων θα σχεδιάζεται η διοργάνωση των αναγκαίων εκδηλώσεων και σεμιναρίων ενημέρωσης, η λειτουργία ιστοσελίδας στο διαδίκτυο και η σύνταξη και κυκλοφορία σχετικών με τους ανωτέρω σκοπούς της εντύπων, η υποβολή προσφορών για την ανάληψη, εκτέλεση, η παρακολούθηση, σύνδεση.
Σύμπραξη και συμμετοχή σε έργα και προγράμματα παροχής αναπτυξιακής, βοήθειας η άλλα παρόμοια έργα και δράσεις, χρηματοδοτούμενα από εθνικούς.
Κοινοτικούς διεθνείς πόρους και χορηγίες.
Για την πραγματοποίηση των ανωτέρω μη κερδοσκοπικών σκοπών της η ΕΝΩΣΗ δύναται να αναλαμβάνει πάσης φύσεως δράσεις αφ΄εαυτής η από κοινού με άλλο πρόσωπο η πρόσωπα φυσικά η νομικά, κερδοσκοπικά η μη, χωρίς αυτό να τροποποιεί τους σκοπούς της, δεδομένου ότι θα συμμετέχει στις ανωτέρω δράσεις όχι ως αποκομιδή κέρδους αλλά στο πλαίσιο του επιστημονικού, μορφωτικού, πολιτιστικού, ερευνητικού και αναπτυξιακού σκοπού της.
Η ΕΝΩΣΗ δύναται με απόφαση του Διοικητικού της Συμβουλίου, να συστήνει Επιτροπές και Επιστημονικά Συμβούλια κατά τις απαιτήσεις του Νόμου και τις απαιτήσεις νόμιμα δημοσιευμένων διακηρύξεων Αναθετόντων φορέων με απόφαση της χωρίς να αποτελεί η σύσταση αυτή τροποποίηση του καταστατικού και χωρίς να απαιτείται η νόμιμη δημοσίευσή.
(β) Να επιδιώκει και να αναπτύσσει σταθερό και αποτελεσματικό διάλογο με πρόσωπα, οργανώσεις, πολιτικά κόμματα και τις Κυβερνήσεις, για θέματα τοπικής και εθνικής σημασίας που αφορούν στην οικοδόμηση μιας εκσυγχρονιστικής ελεύθερης, ειρηνικής κοινωνίας και μιας βιώσιμης και ισχυρής οικονομίας.
(γ) Να εργάζεται για την διαμόρφωση μιας σύγχρονης, προηγμένης δημοκρατικής κοινωνίας στο πλαίσιο των νέων Ευρωπαϊκών και διεθνών αντιλήψεων, ικανής να δραστηριοποιήσει και να συντονίσει τους προβληματισμένους και υπεύθυνους πολίτες από κάθε σημείο της οικουμένης.
(δ) Να αναπτύσσει τη δημιουργία των προϋποθέσεων ώστε να προάγεται συνεχώς η ορθή λειτουργία της δημοκρατίας, με την θέσπιση κανόνων που εξασφαλίζουν την ανόθευτη και άμεση συμμετοχή των ΠΟΛΙΤΩΝ στις δημοκρατικές διαδικασίες και οδηγούν στην εκλογή των φορέων εξουσίας.
(ε) Να παρέχει σε κομματική βάση οποιεσδήποτε πληροφορίες, αναλύσεις εκθέσεις, σε τοπικά, εθνικά και διεθνή θέματα για την διαφώτιση και εκπαίδευση των πολιτών και προαγωγή της συναίνεσης και ενότητας των πολιτών.
(στ) Να ερευνά και να αναλύει πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά και άλλα προβλήματα που αφορούν την Ελλάδα και τις άλλες χώρες, καθώς και να εκπονεί και να προβάλει προτάσεις και προγραμματικές λύσεις για την προαγωγή του συμφέροντος του συνόλου των πολιτών. Να συμμετάσχει στις εκλογές διεκδικώντας την εκπροσώπησή της στο Ελληνικό και Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
6. ΜΕΛΗ.
Μέλος της ΕΝΩΣΗΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΕΝΩΝ μπορεί να γίνει κάθε φυσικό πρόσωπο το οποίο αποδέχεται τους σκοπούς της και επιθυμεί να συμβάλλει στην επίτευξη των σκοπών αυτών.
Όλα τα μέλη, ανάλογα με τον τόπο κατοικίας τους κατατάσσονται στη δύναμη της αντίστοιχης Περιφερειακής Οργάνωσης της ΕΝΩΣΗΣ.
Παύουν να είναι μέλη της:
Όσοι παραιτούνται με έγγραφη δήλωσή τους.
Όσοι διαγράφονται κατόπιν αιτιολογημένης απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου λόγω αδικαιολόγητης συμπεριφοράς τους που είναι ασυμβίβαστη με την ιδιότητά τους ως μελών της.
7. ΠΟΡΟΙ.
Πόροι της ΕΝΩΣΗΣ είναι:
(α) Η ΕΤΗΣΙΑ ΣΥΝΔΡΟΜΗ ΤΩΝ ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΣΥΝΕΡΓΑΤΩΝ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ που είναι 200 ευρώ.
(β) Η ΕΓΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΑΠΛΩΝ ΜΕΛΩΝ που είναι 20 ευρώ.
(γ) Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ
Πόροι επίσης μπορούν να προέλθουν από δωρεές, επιχορηγήσεις, κληρονομιές, κληροδοσίες, ακόμη και εμπορικές δραστηριότητες, η άλλα νόμιμα έσοδα από διάφορες δραστηριότητες παροχής υπηρεσιών, διαφημίσεις, λαχειοφόρες αγορές και άλλες.
8. ΔΙΟΙΚΗΣΗ.
Η ΕΝΩΣΗ διοικείται από το ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΤΗΣ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ. Η θητεία των μελών του ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ είναι διαρκής, και ΔΙΟΡΙΖΕΤΑΙ από τον Διεθνή Κοινωνικοπολιτικό οργανισμό Λ.Ε.Υ.Κ.Ο. αξιολογώντας τις προσωπικότητες που προτείνονται.
9. ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΑΜΕΙΟ.
Η διαχείριση γίνεται από τον κοινωνικοπολιτικό οργανισμό Λ.Ε.Υ.Κ.Ο.
(β) Όλα τα έσοδα κατατίθενται σε τραπεζικό λογαριασμό του οργανισμού – Λ.Ε.Υ.Κ.Ο.
(γ) Όλα τα στελέχη μέλη της ΕΝΩΣΗΣ, παρέχουν τις υπηρεσίες τους εθελοντικώς και αφιλοκερδώς και ουδεμία απαίτηση οικονομική έχουν από την ΕΝΩΣΗ παρά μόνο την υποχρέωση να πληρώνουν την ετήσια συνδρομή τους. Έχουν επίσης όλα τα δικαιώματα και τα προνόμια ως μέλη που απορρέουν από την αρμόδια νομοθεσία.
Ο πρόεδρος του Λ.Ε.Υ.Κ.Ο. Κωνσταντίνος Ντάλιος